Bruksela zamierza wydać ponad 1,3 mld euro na stworzenie największej na świecie bazy danych przetwarzającej odciski palców. Nowy system będzie gromadził informacje o wszystkich cudzoziemcach przekraczających granice państw unijnych.

Banki wiedzą o nas dużo – znają naszą sytuację finansową i przyzwyczajenia konsumenckie, wiedzą gdzie byliśmy, dla kogo i za ile pracujemy. Są więc – obok ubezpieczycieli, operatorów telekomunikacyjnych czy instytucji służby zdrowia – najlepszą kopalnią wiedzy o każdym z nas.

Po wyborach do Parlamentu Europejskiego przychodzi czas na wyłonienie nowej Komisji Europejskiej. W zeszłym tygodniu Jean Claude Juncker przedstawił kandydatów na komisarzy kolejnej kadencji. Jasne stały się też priorytety nowej komisji.

Nowy rząd pod kierunkiem premier Ewy Kopacz ma przed sobą rok pełen politycznych wyzwań. Z perspektywy partii rządzącej najważniejszym może się wydawać samo utrzymanie władzy.

Zazwyczaj oczekujemy, że to, co odbywa się za drzwiami gabinetu między pacjentem a lekarzem, zostaje tylko między nimi. Ma się to jednak nijak do rzeczywistości. W dobie cyfryzacji służby zdrowia nasze dane medyczne mogą być swobodnie wykorzystywane przez rożne osoby i podmioty, które niekoniecznie zajmują się naszym leczeniem, np. ubezpieczycieli czy pracodawców. Z drugiej strony zarządzanie skomplikowanym systemem ochrony zdrowia wymaga informacji. Czy więc stajemy przed alternatywą: albo zdrowie, albo prywatność?